مطالعه ما هیچ ارتباط معنی‌داری بین تعداد تخت‌های بیمارستانی/100000 و مرگ‌های COVID-19 و همچنین تعداد ACBs/100000 و مرگ‌های COVID-19 نشان نداد. این ممکن است به این معنی باشد که عوامل دیگری مانند دستگاه ساکشن پزشکی و پرسنل موجود، تأثیر بیشتری بر مرگ و میر بیماران COVID-19 دارند.
برای مثال، ونتیلاتورهای تمام ویژگی ممکن است برای درمان بیماران بدحال در جریان این بیماری مورد نیاز باشد و به طور قابل توجهی بر پیش آگهی بیمار تأثیر بگذارد. می تواند تأثیر چشمگیری بر بقای بیماران COVID-19 داشته باشد. 6، 7، 38، به ویژه، مطالعات قبلی تعداد ناکافی درمانگرهای تنفسی را به عنوان عامل محدود کننده اصلی بر توانایی ارائه مراقبت در این بیماری همه گیر در مقیاس بزرگ در نظر گرفته اند.
با این حال، تأثیر واقعی COVID-19 بر سیستم‌های بیمارستانی احتمالاً بدون در نظر گرفتن بار سایر جمعیت‌های بیماران دست کم گرفته می‌شود. همانطور که نشان داده شده است که کووید-19 می تواند منابع بیمارستانی را به شدت خسته کند، پیش بینی می شود که بسیاری از کشورها به دلیل هجوم سریع بیماران COVID-19 با کمبود تجهیزات مراقبت های ویژه مواجه شوند.
بنابراین، توجه به فشار اضافی که بیماران غیر کووید می توانند بر منابع بیمارستانی که قبلاً کمبود دارند وارد کنند و پیامدهایی که این امر برای درمان بیماران دارد. به عنوان مثال، بسیاری از بیماران به دلیل آسیب های تروماتیک به بخش های اورژانس مراجعه می کنند.
از زمان شروع همه‌گیری و تشویق به رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی و دستورات ماندن در خانه، الگوهای آسیب‌های تروماتیک تغییر کرده است. برای مثال، ایالات متحده کاهشی در وسایل نقلیه مشاهده کرده است.
صدمات مرتبط و افزایش متناقض خشونت با اسلحه در برخی شهرهای بزرگ.39، 40، 41، 42، 43 با افزایش تعداد HBs، ACBs، و تخت های ICU که به بیماران COVID-19 اختصاص داده شده است، این سوال وجود دارد که آیا بیماران مبتلا به آسیب های تروماتیک همچنان می توانند مراقبت های با کیفیت بالایی دریافت کنند و بالعکس، به ویژه زمانی که کشورها شروع به برداشتن محدودیت ها و حرکت به سمت بازگرداندن وضعیت عادی می کنند.
